Eén keer eerder pas stonden de Ex-Oranje Leeuwinnen weer voor een voetbalwedstrijd op het veld. Op zaterdag 13 juli doen ze dat voor de tweede maal: dan meten ze hun krachten met die van het 1e vrouwenelftal van de Leeuwarder Zwaluwen. Een wedstrijd waar beide teams naar uitkijken. “Het is nog steeds een eer om het shirt van Oranje te mogen dragen, helemaal nu met het WK,” vindt oud-international Hanneke Mensink. En voor de speelsters uit Leeuwarden geldt dat omgekeerd ook: “Het is heel bijzonder om tegen zulke ervaren vrouwen te mogen spelen,” aldus Plony van Savooyen, voetballend bij de Leeuwarder Zwaluwen.
Grondleggers
De Ex-Oranje Leeuwinnen, met daarin o.a. Dyanne Bito, Manon Melis, Claudia van den Heiligenberg en Hanneke Mensink worden op 13 juli gecoacht door eveneens oud-international Janny Timisela. Vanaf de camping in Lyon, waar zij de afgelopen weken verbleef om de Oranje Leeuwinnen tijdens het WK aan te moedigen, vertelt zij over hoe de Ex-Leeuwinnen de weg hebben gebaand voor de huidige Oranje-internationals. “Ik ben er best trots op dat ik één van die grondleggers ben,” vertelt ze. “Daar hebben we lang voor gewerkt.” Zondag zat ze op de tribune om de Oranje Leeuwinnen van haar oud-teamgenote bij Oranje Sarina Wiegman naar de wereldtitel te schreeuwen. “Waar we nu zijn is echt fantastisch: twee jaar geleden Europees kampioen, gekwalificeerd voor de Olympische Spelen en nu in de finale van het WK. En het is geweldig om al die fans te zien, met daarbij zoveel meiden met t-shirts van hun idolen!” Timisela had vooraf wel verwacht dat Nederland het in de finale wel lastig zou krijgen, maar had gehoopt dat ze desondanks zouden winnen. “Hoe dan ook hebben de meiden het geweldig gedaan,” vindt Timisela na de tweede plaats voor Nederland.
Andere sfeer
In Timisela’s eigen tijd als international was de cultuur en sfeer totaal anders. In 1982 stond ze voor het eerst namens Nederland op het veld – iets wat ze daarna nog 62 keer zou doen – en ze was de eerste Nederlandse voetbalster die als professional in het buitenland ging spelen, in Zweden. “Er kwamen destijds lang niet zoveel mensen bij onze wedstrijden kijken, en de faciliteiten waren een stuk minder dan nu. Maar ook toen was het voor ons top,” vindt ze. Hanneke Mensink, die 49 interlands voor Oranje op haar naam heeft staan, herkent het beeld dat Timisela schetst. “Ik moest het voetbal er echt naast doen, waardoor ik me niet altijd 100% kon focussen op de sport.” Daardoor moest Mensink regelmatig een verjaardag missen, wat niet door iedereen werd begrepen, en deed ze ook langer over haar studie. “Maar ik vond dat niet erg; ik kreeg er weer andere dingen voor terug.”
Professioneler
De situatie van de huidige internationals is totaal anders. Mensink: “Iedereen krijgt nu mee hoe de Nederlandse meiden spelen.” Ook in huize Mensink, dat helemaal oranje was gekleurd, werden de verrichtingen van de Oranjevrouwen op de voet gevolgd. “Prachtig is dat, ik geniet er echt van.” Een ander groot verschil is dat van de huidige Leeuwinnen het merendeel in het buitenland speelt; iets wat volgens Timisela beslist heeft bijgedragen aan het huidige niveau van Oranje. “De professionelere aanpak en de weerstand die je buiten Nederland tegenkomt heeft de Oranjevrouwen sterker en beter gemaakt, volwassener in het spel.”
Kijken naar kwaliteit
Tegelijk schuilt er ook een gevaar in het vertrek van veel voetbalsters naar landen als Spanje, Frankrijk en Engeland. “Als alle goede speelsters naar het buitenland gaan, hoe zorg je er dan voor dat je ook in Nederland een goede competitie krijgt?” vraagt Timisela zich af. “We moeten er voor zorgen dat we zoveel mogelijk meiden hier in Nederland houden, en tegelijkertijd het niveau omhoog brengen.” Samen met jongens voetballen is wat Timisela betreft een cruciale factor. “Je moet niet naar de leeftijd van de meiden kijken, maar naar de kwaliteit. Meisjes moeten op niveau kunnen trainen met gediplomeerde trainers. Ook als dat een leeftijdsklasse hoger is. En niet onbelangrijk: zorg voor plezier in het spel.”
Enthousiast maken
Juist voor dat laatste komen de Ex-Oranje Leeuwinnen op 13 juli naar de Leeuwarder Zwaluwen. “Het is sowieso leuk om weer eens met voormalig teamgenoten en oude bekenden te voetballen,” vindt Mensink, die zelf nog in het zaalvoetbal actief is en daarnaast als teamleider betrokken is bij de voetbalteams van haar kinderen. “Maar we willen ook graag laten zien hoe leuk voetbal is en meiden daar enthousiast voor maken!” Het eerste vrouwenelftal van de Zwaluwen kijkt in elk geval uit naar de komst van de Ex-Oranje Leeuwinnen. “Het is gewoon een hele leuke ervaring om tegen zulke ervaren vrouwen te mogen spelen, of we nu wel of niet winnen,” vindt de 24-jarige Plony van Savooyen, die al sinds haar 11e bij de Zwaluwen voetbalt. Teamgenoot en keepster Marieke Smit vult aan: “Als je aan andere vrouwenteams in Leeuwarden vertelt dat je tegen Ex-Oranje speelt, dan doet dat wel wat. Het zijn altijd de mannen die bijzondere wedstrijden mogen spelen tegen Cambuur of Heerenveen, nu mogen wíj dat. Dat is echt bijzonder!”
Prominente plek voor meiden
Volgens beide speelsters is die aandacht voor meiden- en vrouwenvoetbal kenmerkend voor de Leeuwarder Zwaluwen, waar steeds meer meiden en vrouwen voetballen. Van Savooyen: “Binnen de club is daar echt ruimte voor en dat is de laatste jaren steeds meer geworden; dat is heel fijn.” Een hechte familievereniging, waar je vriendschappen voor het leven sluit, zo ervaren beide vrouwen de Zwaluwen. En ook als een vereniging waar zowel qua faciliteiten, trainers als aandacht vanuit het bestuur prominent plaats is voor de vrouwen- en meidenteams. “Ik ben daarom heel blij dat ik juist hier voetbal,” vertelt Smit. “Je bouwt vriendschappen op en doet het met elkaar; je haalt er zoveel uit. Het is echt méér dan voetbal; plezier is minstens zo belangrijk!”
Ambitie
Naast plezier hebben de Leeuwarder Zwaluwen ook een duidelijke ambitie met de vrouwen. Nadat het eerste vrouwenelftal vier jaar geleden kampioen werd in de 4e klasse, deed het team twee jaar mee in de top van het klassement van de 3e klasse. Maar dat volgende stapje hogerop, dat lukte steeds nét niet. Het doel van dit seizoen was dan ook heel helder: promoveren naar de 2e klasse. “Dat betekent ook dat het wel eens even níet leuk is,” licht Van Savooyen toe. “Dan sta je ineens een keer niet in de basis, of wordt je gewisseld. Dan is het soms even slikken, maar gaan we wél door met elkaar. Want we weten wat ons doel is.”
Promotie
Lange tijd waren de vrouwen in de race voor de titel in de 3e klasse. “We wonnen bijna alles; hebben uiteindelijk maar vier keer verloren en één keer gelijk gespeeld,” blikt trainer René Alma terug. “De meiden scoorden heel veel; het doelsaldo was ongelooflijk.” Toch werd het seizoen niet bekroond met het kampioenschap, want aan het einde van het seizoen verloren de Zwaluwen een wedstrijd te veel en ging stadsgenoot Frisia er met de titel vandoor. “Toen moesten we de nacompetitie in, en we wisten dat het heel moeilijk zo worden om via die route de 2e klasse te bereiken,” vertelt Smit. Maar uiteindelijk werd de felbegeerde promotie toch binnengesleept. Teamgenoot Savoouven kon het bijna niet geloven: “Echt bizar; na het eindsignaal besefte ik het nog niet. Zo super!” Dat het dit seizoen (alsnog) wél lukte, komt volgens trainer Alma door de goede sfeer. “Er is rust in het team en de meiden helpen elkaar als het even tegenzit. Dat is de basis voor dit succes.”
Vreugde bij de Leeuwarder Zwaluwen na het winnende doelpunt op 15 juni 2019 in de nacompetitie.
2e klasse
Volgend seizoen wacht de Leeuwarder Zwaluwen de tweede klasse en zullen ze moeten bewijzen of ze klaar zijn voor dat niveau. “Dit team wordt alleen maar sterker, en ik denk dat ze in de middenmoot mee kunnen,” verwacht Alma. “Maar ze zullen wel meer tegenslag krijgen; daar moeten ze meer om kunnen gaan.” Ook keepster Smit denkt dat een 5e, 6e of 7e plek komend seizoen haalbaar moet zijn. “Het wordt zeker spannend, maar ik heb er alle vertrouwen in. Er komen een paar nieuwe meiden bij en ook een nieuwe trainer, die weer met nieuwe inzichten zal komen.”
Toetje
De wedstrijd tegen de Ex-Oranje Leeuwinnen is een mooi toetje op een prachtig jaar, maar ook een goede voorbereiding op volgend seizoen. “We hebben lekker doorgetraind en gaan er iets moois van maken,” stelt Alma. “We gaan niet vol voor de prestatie, maar vooral voor het plezier.” Toch hoopt Alma met zijn team een kans te maken tegen de ervaren Ex-Internationals. “Wij hebben een vrij jong én fit team, en het is maar afwachten hoe dat bij de Leeuwinnen is.” Hoe dan ook willen beide teams er primair een mooie voetbalmiddag van maken. “We hopen dat er veel meiden komen kijken, en dat we hen enthousiast kunnen maken voor voetbal. Daar gaat het om!” Oud-Leeuwin Mensink besluit: “Als je echt heel graag de top wilt bereiken, ga dan gewoon lekker veel voetballen en geniet er van. Dan komt de rest vanzelf!” •
Meer weten?
– Programma en selectie 13 juli 2019: http://leeuwarderzwaluwen.nl/de-ex-oranje-leeuwinnen-komen-naar-leeuwarden/
– http://aventurijnen.nl/ (website Ex-Leeuwinnen)
