In memoriam: Eelco Bruinsma

In memoriam: Eelco Bruinsma

Geheel onverwacht en met grote verslagenheid hebben wij kennisgenomen van het overlijden van onze voormalige vicevoorzitter en lid van verdienste Eelco Bruinsma.

Eelco was lid van het eerste uur en zeer actief binnen de vereniging. Ook nam hij nog altijd actief deel aan het voetbal bij ons 45+ team. Diverse functies heeft hij vervuld, tot het laatst aan toe.

Eelco heeft op een bevlogen en standvastige manier veel voor onze vereniging betekend, altijd met de menselijke maat en een dosis humor. Wij zijn hem hiervoor zeer dankbaar en zullen hem bijzonder missen.

Wij wensen zijn vrouw Petra, de kinderen en familie heel veel sterkte en kracht toe met dit verlies.

Namens het bestuur en oud-bestuursleden, CSV de Leeuwarder Zwaluwen

***

Eelco Bruinsma (1960-2023), in alles een meester

Master. Zo noemden we hem vaak. Een tikje gekscherend, omdat hij graag het woord nam en nog wel eens belerend uit de hoek kon komen. Maar altijd met bewondering en respect. Eelco Bruinsma was in alles wat hij deed namelijk een meester. Onze meester! Zowel binnen als buiten het veld.

‘Leider’ of ‘trainer’ noemde ik hem ook wel eens. Omdat het zo prettig herinnerde aan de vervlogen tijden dat we samen – een flink stuk jonger – op het voetbalveld stonden. En omdat de hiërarchie van de kleedkamer nou eenmaal voor de eeuwigheid is. Vond-ie mooi. En ook meer dan terecht waarschijnlijk. Hij was immers de man die, gezegend met een fijne traptechniek, de lijnen uitzette.

Waar zijn vaste plek op de oude houten bankjes in de kleedkamer was, weet ik niet meer precies. Ik herinner me vooral dat-ie vaak stond en ons uitlegde wat er moest gebeuren. Het was zijn bijzondere positie in onze hechte vriendenploeg. Eelco stond niet zomaar midden in de groep, hij stond er bovenal vóór. Waar zou hij als bevlogen meester ook anders hebben moeten staan?

Het was de rol van zijn leven die hem een prachtige carrière in het onderwijs bezorgde. De rol die hem ook in het clubhuis als gegoten zat. Aan de stamtafel, waar hij sprak met de jaloersmakende zelfverzekerdheid van de leraar met een natuurlijk overwicht, hield hij net zo makkelijk orde als voor de klas. Begon zijn betoog met ‘must even goed luustere’, dan ging je er toch even voor zitten. Helemaal als hij iets naar voren schoof, de schouders wat naar binnen trok en je op samenzweerderige toon over zijn bril aankeek. De man wist er meer van.

Praten was zijn vak. En wellicht ook gewoon zijn hobby. Moest er een toespraak worden gehouden, dan hoefden we nooit te vragen aan wie we de microfoon moesten geven. Die had Eelco namelijk al lang in zijn handen. In mei nog bij de reünie van onze ploeg. En een maand later op Terschelling, waar hij ons jaarlijkse Oerol-weekend aan boord afsloot met de traditionele ‘vergadering’, uiteraard opnieuw. Zoals altijd. En voor wie niet had opgelet, zette hij een samenvatting met zijn belangrijkste punten nog wel even in de groepsapp.

Reikhalzend keek hij al uit naar volgend jaar als we voor de 37ste keer zouden gaan. Aan zijn pretogen kon je zien dat hij zich er nu al intens op verheugde. Eelco zou wel de laatste zijn die met onze heerlijke traditie zou breken. Bij een goed glas zwoeren we deze zomer dat we tot in lengte van dagen naar het eiland zouden gaan.

Eelco kon praten als Brugman, maar was allesbehalve een man van praatjes. Eerder een maatschappelijk betrokken doener die naast zijn drukke baan tal van nevenfuncties bekleedde bij onze club. Iemand die heerlijk kon ouwehoeren over vroeger, maar altijd de blik strak gericht hield op de toekomst. Nooit te beroerd om daarbij zelf de handen uit de mouwen te steken. Het maakte hem lid van verdienste en alom geliefd in het Zwaluwnest en ver daarbuiten.

Hij kwam op voor de zwakkeren in de samenleving. En voor zichzelf. Zo zag ik hem ooit een tegenstander een geweldige draai om zijn oren geven na wat duw- en trekwerk bij de cornervlag. Direct rood, oliedom natuurlijk. Toen ik hem na afloop vroeg wat hem bezield had, had hij zijn antwoord meteen klaar: ‘Se mutte mie niet aan de bealich sitte’. Einde discussie. Het was hem bij een biertje alweer snel vergeven.

Eelco Bruinsma was onze rots in de branding. De man die er altijd voor ons was. Dat we zonder hem verder moeten, is niet te bevatten. We wensen Petra, Baukje Bruinsma (oma), Wilfred & Anita, Wieger-Theunis, Kelly, D’Leh en Nora, Eelke-Pieter, Mélanie en ♡ en alle andere nabestaanden alle sterkte om dit enorme verlies te verwerken. Rust zacht lieve meester.

Namens al je Zwaluwen-vrienden,
Wietse Dijkstra

*** 

Standvastige, eerlijke en oprechte maat 

Het overlijden van Eelco kwam voor mij als een mokerslag. Mooie tijden hebben we meegemaakt met elkaar. Eelco en ik gingen in 2011 samen een half jaar proefdraaien in het hoofdbestuur van erevoorzitter Hans van Breeden. Het was toch even ontdekken of het iets voor ons zou zijn. We voelden elkaar direct goed aan en hadden er zin in: Eelco in de rol van vicevoorzitter en ikzelf als voorzitter van onze mooie club. In november 2011 namen we, na akkoord van de leden, beide zitting in het hoofdbestuur. Eelco was met name verantwoordelijk voor de restsenioren, maar ook speciale projecten zoals ‘Bepaal je Ambitie’ in samenwerking met de KNVB waren hem op het lijf geschreven.

We hebben 9 jaar geweldig kunnen samenwerken en er is een bijzondere band ontstaan. Zodra het een keer, in bijzondere situaties, spannend werd vulden wij elkaar perfect aan. Twee totaal verschillende karakters, maar vol respect voor de eigen mening en inzichten. Daarom hebben wij ook nooit problemen gehad in ons bestuur. Eelco was de meest standvastige, eerlijke, oprechte en duidelijke maat die je maar kon wensen. Aan het eind van iedere bestuursvergadering had Eelco een quote/citaat genoteerd waar wij dan mee huiswaarts konden gaan. Meestal een Cruijffiaanse uitspraak, om dicht bij onze geliefde en gezamenlijke sport het voetbal te blijven.

Begin 2020 was het zover: samen erin en samen eruit, dat was de afspraak die wij met elkaar hadden gemaakt. Uit het bestuur, maar wel op voorwaarde dat de nieuwbouw gerealiseerd zou zijn. Voor mij persoonlijk een onvergetelijke fijne en positieve periode. Eelco, ik ga je enorm missen, bedankt! Petra, kinderen, kleinkinderen en familie sterkte met dit enorme verlies.

Jan Adema
Oud-voorzitter CSV de Leeuwarder Zwaluwen

***

Bericht van de KNVB

De KNVB heeft het trieste bericht ontvangen dat ledenraadslid Eelco Bruinsma is overleden. De bevlogen Fries is slechts 62 jaar geworden. Hij overleed geheel onverwacht tijdens zijn vakantie. Lees hier het hele bericht op de website van de KNVB.

***

Berichten in de regionale media
– Friesch Dagblad
– Omrop Fryslân
– Leeuwarder Courant